-Mam czas! - odpowiedziałem. - Opowiadaj!
-Nie chcę mi się o tym gadać. Naprawdę.
-Skoro tak sądzisz...
Niespodziewanie weszliśmy do Lasu Miłości. Rzadko kiedy tu przychodzę, więc zapomniałem jak wygląda. Był piękny: Wysokie drzewa, korony w kształcie serc, rubinowe świetliki i wiele więcej "uroczych" miejsc.
-Podoba ci się? - zapytałem. Starałem się aby mój głos brzmiał romantycznie.
-Może być. Ale znasz mnie: wolę mroczniejsze miejsca! - odpowiedziała wadera.
-Cóż... w watasze nie mamy jakiś strasznych terenów... - zamyśliłem się. - Chociaż wiem! Cmentarzysko może trochę przerazić. Nawet ma w nazwie "Mroczne".
-Może i tak, ale mam lepszy pomysł. Niedawno przechadzałam się poza terenami watahy i spotkałam idealnie mroczny teren. Chodź! - krzyknęła, złapała mnie za łapę i pobiegła.
<Yuko? Brak weny ;| >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz