Usłyszałam miałczenie Shine odbijające się echem o jaskinie. Otworzyłam zaspane oczy. Kotka parzyła na mnie jakby o coś mnie błagała siedząc koło mojej głowy. Gwałtownie wstałam spoglądając na kotkę.
- Czego ode mnie chcesz? – zapytałam marszcząc brwi. Już kilka razy w taki sposób mnie zbudziła ze snu. No cóż… takie życie.
Shine jednak nie wysłała żadnego znaku do mojego umysłu, że coś chce. To było do przewidzenia. Przewróciłam tylko oczami aby dać jej do zrozumienia, iż jestem tym ciągłym budzeniem znudzona. Przeciągnęłam się po czym wyszłam z jaskini. Kotka szła za mną. Wzięłam głęboki oddech. Dzisiejszy dzień zapowiadał się dosyć leniwie. Patrzyłam na śnieg, który spadał powoli na ziemię. Spojrzałam na kotkę. Shine trzęsła się z zimna, więc powiedziałam jej aby się schowała do jaskini, a ja zaraz wrócę. Towarzyszka jak najprędzej zrobiła to co kazała. Postawiłam łapę na śniegu po czym szybko się zapadła. Stawiałam tak łapy przez jakiś czas jak mały szczeniak uczący się chodzić, lecz później szłam już normalnie. Podziwiałam piękne krajobrazy zimy. Wszystko wydawało mi się takie spokojne i ciche. Nagle poczułam czyjaś obecność. Szybko ukryłam się za drzewem. Ową postacią była wadera o niebieskim futrze. Mogłam stać się niewidzialna, lecz wilczyca by dostrzegła ślady moich łap w śniegu. Po chwili uświadomiłam sobie, iż mam do wykonania wyzwanie, które zadał mi Max – Wyznaj jakiejś waderze miłość. Akurat owa sytuacja była idealna do tego zadania tylko… jak mam jej wyznać miłość? W końcu wpadłam na pomysł, który może się udać. Przemieniłam się w człowieka po czym zaczęłam grzebać w kieszeni. Wyjęłam kartkę na której napisałam długopisem ‘’Kocham cię’’. Zgniotłam kartkę po czym rzuciłam nią do wadery. Wilczyca spojrzała na kartkę, podniosła ją i rozwinęła. Kiedy przeczytała napis zaczęła się rozglądać z ogromnym zdziwieniem. Wyzwanie zostało wykonane.
Uwagi: Brak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz